Χωρίον Λαγάτουρα, 4 Ιανουαρίου 1913
Αδελφέ
οι δυστυχείς οι στρατιώται μας εφʼ όλης της νυκτός άυπνοι, ευρίσκονται πέριξ πυρών παρασκευαζομένων αφ΄εσπέρας δια κορμών δένδρων, διότι τα αντίσκηνα δεν παρέχουσιν ασφάλειαν δια το ψύχος. Με όλην την κακομοιριάν μας δεν παρέλειψαν να ψάλουσιν, στρατιώται τινες καλλιτέχναι τα κάλανδρα μεταβάντες σχεδόν εις άπαντας τους Αξιωματικούς του Συντάγματος, και εισπράξαντες ουκ ολίγα….…. ούτω και ημείς, οι μακράν του κόσμου, εορτάσαμεν την 1ην του έτους και ανταλλάξαμεν και τας επισκέψεις μας, με μόνην την διαφοράν εν υπαίθρω.
Σας ασπάζομαι Κωστής
Ο
παλιός δρόμος, δίπλα στο ποτάμι Λιούμι, ήταν ο κύριος δρόμος που ένωνε την
Πρέβεζα με τα Γιάννενα και περνούσε μπροστά από το Χάνι Εμίν Αγά. Το κομμάτι
της εθνικής οδού που δεν περνάει από το χάνι έγινε αργότερα, αρχές του 60, με
εργολάβο τον Τρίχα. Αυτός ο παλιός δρόμος και καθώς αφήνουμε το χάνι και τα
χωράφια των Αναστασοπουλαίων αριστερά και Γαρουφαίων δεξιά, είναι μια μεγάλη
ευθεία. Στα μικρά μας χρόνια αυτή η ευθεία πολύ μας βόλεψε. Σε αυτή την ευθεία
μαθαίναμε με τα αδέλφια μου πως γίνεται η εκκίνηση στους αγώνες των εκατό
μέτρων, κάναμε αγώνες δρόμου, παραβγαίναμε για την πρωτιά. Είναι μια μεγάλη
ευθεία και ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό πως ήταν ο διάδρομος προσγείωσης
και απογείωσης ενός σταθμού ανεφοδιασμού των πρώτων αεροπλάνων που πέταξαν πάνω
από τα Γιάννενα κατά την απελευθέρωση. Ήταν χώρος για προχωρημένο αεροδρόμιο
και ενδιάμεσος σταθμός και από αυτό το πρόχειρο αεροδρόμιο απογειώθηκε
αεροπλάνο και έγινε αναγνώριση των οχυρών του Μπιζανίου και την ημέρα της
απελευθέρωσης των Ιωαννίνων αεροπλάνο προσγειώθηκε στην πλατεία διοικητηρίου
της πόλης των Ιωαννίνων.
τραγούδι
