Αρχαιολογικός χώρος Δωδώνης
Οι στιγμές που ζήσαμε παρακολουθώντας παραστάσεις στο
αρχαίο θέατρο της Δωδώνης δεν ξεχνιούνται.. Κι εκείνη η ατέλειωτη ουρά με τα
αυτοκίνητα ένα πίσω το άλλο μέχρι πριν τα γιάννενα, σαν λάβα να ρέει τα φώτα
τους, θύμισες και εικόνες στη μνήμη μας. Η μητέρα μου μου διηγιόταν ότι παλιότερα
, δεκαετία του εξήντα, κάποιοι από τα χωριά μας πήγαιναν με τα πόδια για να
παρακολουθήσουν τις παραστάσεις στο αρχαίο θέατρο.
Η
Aρχαία Δωδώνη υπήρξε λατρευτικό κέντρο του Δία και της Διώνης. Υπήρξε, επίσης,
γνωστό μαντείο του αρχαίου ελληνικού κόσμου, σε κλειστή, επιμήκη κοιλάδα, στους
πρόποδες του όρους Τόμαρος, σε υψόμετρο 600 μ.
Η Δωδώνη ως αρχαιολογική θέση σύμφωνα με τις αρχαιολογικές
μαρτυρίες φέρεται να είναι ενεργή ήδη από την εποχή του Χαλκού, επικεντρωμένη
στη λατρεία της Γαίας . Η λατρεία του Δία εισήχθη στη Δωδώνη αργότερα από τους Σελλούς,
για να εξελιχθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα σε κυρίαρχη λατρεία.
Το μαντείο στην αρχή ήταν υπαίθριο, με μια βελανιδιά (ιερή φηγός),
που γύρω είχε έναν περίβολο από χάλκινους λέβητες πάνω σε τρίποδες, οι οποίοι
με τους ήχους που έκαναν όταν χτυπούσαν μεταξύ τους αλλά και σε συνδυασμό με το
θρόισμα των φύλλων του δέντρου και άλλους ήχους (περιστέρια, πηγή κτλ.) έδιναν
τους χρησμούς, τούς οποίους ερμήνευαν οι ιερείς. Οι ιερείς δεν έπλεναν ποτέ τα
πόδια τους και σέρνονταν στο χώμα για να έχουν επαφή με τη γη.
Tο Αρχαίο θέατρο Δωδώνηςχτίστηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. επί βασιλείας Πύρρου και ακολουθεί το σχέδιο που
έχουν όλα τα ελληνικά θέατρα. Χωρούσε 18.000 θεατές και ήταν το μεγαλύτερο της
εποχής του. Κατά την τέλεση των Ναΐων προς τιμήν του Νάιου Δία, εκτός από τους
αγώνες στο στάδιο γίνονταν και θεατρικοί αγώνες.
